The Clearing
House, 83: 115-120, 2010
Karakter Eğitimini Standartlar Müfredatıyla
Birlikte Gerçekleştirme
Helen R. Stiff-Williams
Çeviren: Dr. Yüksel Yeşilbağ
16 Yaşında bir erkek çocuk velisi olarak oğlum John’un güvenliği ve
mutluluğu için sürekli endişe içindeyim. Şehrin banliyösündeki lisenin ortaokul
kısmının başında oğlum önce akranları tarafından “değersiz zenci” olarak
görülüyordu. Bu özel durumun ardından John’un bu saldırgan ırkçı laflara
şiddetle karşılık verip vermeyeceği, fiziksel çatışmaya girip girmeyeceği
düşüncesi beni perişan ediyordu. John’a her ne kadar kışkırtmalara nasıl
karşılık vereceği öğretilse de küçük oğlumun halen yoğun tahrikler karşısında
etkili karar alma becerisi gösterip gösteremeyeceği konusunda kaygılıyım.
Eğitimciler ve aileler olarak hepimiz, çocuklarımızın kötü ve hayatı
tehdit eden kararlar alarak yaşamlarını, geleceklerini tehlikeye atacakları
kaygısını taşıyoruz. Bizleri kaygılandıran tehlikeli davranışlar erken yaşta
cinsel birliktelik ve gelişigüzel cinsel ilişki, alkol ve uyuşturucu kullanımı,
hırsızlık ve yıkıcılık gibi suç davranışlarıdır. Amerikan Pediatri
Akademisi, ABD’nin dünyadaki en varlıklı 26 ulustan en yüksek genç yaşta
cinayetlerin işlendiği ve intihar oranlarının en yüksek ülke olduğunu
göstermektedir (Borba, 2001). Josephson Enstitüsü’nün 2008’de ülke çapında 8600
lise öğrencisi üzerinde yaptığı araştırmayı yayınladıkları “Amerikan
Gençliğinin Ahlakı Üzerine Raporu”nda erkeklerin %35’i ve kızların %26’sının
son 12 ay içinde bir mağazadan bir şey çaldıklarını; dörtte birinden fazlasının
bir işe girebilmek için yalan söyleyebileceklerini ve %64’ünün geçen yıl en az
bir kere bir sınavda kopya çektiklerini ortaya koymuştur (Josephson Etik
Enstitüsü 2008).
Yukarıda bahsedilen ve benzeri konular hakkındaki kaygılar, ulusumuzun
karakter eğitimi hareketi konusundaki çalışmalarını artırmaktadır. Karakter
eğitiminin geniş ölçekli ve stratejik öğretiminin önemi mesleki alanyazında fazlasıyla
ifade edilmiştir. Yüksek kalitede bir karakter eğitiminin değeri olumlu okul
iklimleriyle, artan akademik başarıyla ve gelişen insan ilişkileriyle ilgilidir
(Solomon, Qatson ve Battistich, 2002). Devletlerin büyük çoğunluğu şimdi karakter
eğitiminin kamu okullarının müfredatlarına konulması için yasal düzenlemeler
yapmaktadırlar.
Karakter Eğitimi ve Öğrenme
Standartları
Karakter eğitimi hareketi bir başka
baskıyla, standartlara dayalı eğitimle çatışmaktadır. Eyalet tarafından zorunlu
kılınan öğrenme standartlarını karşılayabilmek için artan baskıların ardından
seçmeli derslere verilen önem bütünüle bir ayaklanma yaratmasa da paydaşların
tepkisine neden olacaktır. Öğretmenler, müdürler ve aileler anlaşılır bir
şekilde zaten standartlara dayalı müfredatın içinde yer alan karakter eğitimi
gibi yeni bir konuyu nasıl kabul edeceklerini düşüneceklerdir. Şu andaki okul
zamanının %100’ü standartlara dayalı öğretime odaklanıldığı için ek bir proje
nasıl önerilebilir?
Ancak bir çözüm var: Karakter
eğitimini belirlenmiş standartların öğretimiyle kaynaştırmak. Bu makalede bu
bütünleşmenin başarılması için beşe aşama tanımlıyorum.
1.
Bütün değerlerin temelini oluşturan karar alma
mekanizmasının ne kadar iyi olduğunu gösteren, toplumun fikir birliğini
yansıtan değerleri ve karakter konularını tanımlayın.
2.
Hedeflere uygun karakter eğitimi konularını tanımlayın
ve öğretmenlere, öğretim hedeflerini belirleyecek eyalet standartlarını analiz
etme konusunda rehberlik edin.
3.
Eyaletin standartları hakkında ve karakter eğitimi ile
uyumlu ünite planları hazırlamaları için öğretmenlere hizmet içi eğitim ve
zamanı doğru kullanma eğitimleri sunun.
4.
Öğretmenleri eyalet standartlarını ve karakter gelişimi
eğitimini vurgulayan ders aktivitelerini uygulamaları konusunda destekleyin.
5.
Karakter gelişimini bütün yönleriyle etkili biçimde
değerlendirebilecek rubrikler ve gözlem araçları gibi performansa dayalı
değerlendirmelerin kullanımını artırın.
Karar Filtreleri Geliştirecek Bir Karakter
Eğitimi
Karakter eğitimi ve öğrenme
standartlarının bütünleştirilmesi karar alma konusuna odaklanılarak
kolaylaştırılır. Karakter eğitimi, yaşamımız boyunca düşünce süreçlerimize
aracılık eden ve benim “karar filtreleri” dediğim yapılar içerir. Hayattaki
koşulları ve problemleri karşılaştırdığımızda bizi daha ileri götürecek
mantıklı bir karara ulaştıracak seçenekleri değerlendiririz. Eğitim süreci,
öğrencilerin sağlam karar alma becerisini artıran karar filtreleri geliştirme
deneyimlerini içermelidir.
Karakter eğitiminde bu karar
filtrelerini geliştirmeye odaklanma, bilişsel ve duyuşsal süreçleri kapsar. Ne
yazık ki standartlara dayalı öğretim üzerine yoğunlaşma, çoğu öğretmenin
duyuşsal gelişim yerine bilişsel gelişime daha fazla odaklanmasına neden oldu.
Bu gerçekleştiğinde duyuşsal alanda kökleri olan karakter eğitimi, müfredatın
temel bir parçası olamamıştır. Sayısız kaynakta da gördüğümüz üzere başarılı
yetişkinler hem bilişsel hem duyuşsal süreçlerde güçlü kişilerdir. Analiz,
sentez ve değerlendirme gibi bilişsel süreçleri içeren aktivitelerde
yetkinlerdir. Fakat aynı zamanda çatışma çözme, yanıtlama, değerlendirme ve bir
değer sistemi uygulama gibi duyuşsal yetenekleri de gelişmiştir (Covey, 1989;
Goleman, 1995). Bu duyuşsal beceriler başarılı yetişkinlerin aşağıdaki soruları
cevaplamalarında yardım eder: Diğer insanların haklarını nasıl gözetirim?
Kendime nasıl saygı duyarım? Benden farklı insanlara nasıl davranmalıyım?
Sorumluluklarımı nasıl yerine getirmeliyim? Gücümü nasıl yönetmeliyim?
Bu duyuşsal becerileri geliştirmek,
zor durumlarda nasıl tepki vereceğimiz ve insanlara nasıl davranacağımız
konusunda en uygun karar filtreleri geliştirmeyle örtüşür. Bu karar
filtrelerini de aynı anda geliştiren standartlara dayalı dersler oluşturmak,
bilişsel ve duyuşsal zekası gelişmiş başarılı yetişkinlerin karakterini
geliştirmede etkili bir yoldur.
Karakter Eğitimi Konusunda Eyalet ve Yerel Düzeydeki
Gereklilikler
Eyaletin zorunlu kıldığı
standartlara dayalı müfredatın uyarlanmasıyla benzer biçimde birçok eyalet
kendi okullarında öğretilecek karakter nitelikleri ve değerlerini
belirlemiştir. 2008 yılında Karakter Eğitimi Ortaklığı (KEO), 18 eyaletin
karakter eğitimi standartlarını belirlemiş ve 8 eyalet de karakter eğitimini
teşvik eden yasal düzenlemeleri kabul etmiştir. Karakter eğitimi konusunda
ulusal görüş birliğinin kanıtı olarak federal hükümet okullardaki karakter
eğitimini desteklemek için kırk eyalete kaynak ve ödenek ayırmıştır
(http://www.character. org). Karakter nitelikleri ve değerleri konusundaki bu
eğitim hareketiyle okullar, standartlara dayalı müfredatın baskısına rağmen
öğrencilerin karakter gelişimlerini ele almaya mecbur bırakılmışlardır.
Eyaletin karakter eğitimi
konusundaki beklentisiyle birlikte birçok okul bölgesinin misyon ifadeleri,
gençliğin karakter gelişimi ihtiyacını içermiştir. Eyaletin zorunlu kıldığı
müfredat standartlarıyla uygun olarak karakter eğitimini de içeren beklentilere
ilişkin diğer kanıt, çoğu okul bölgesinin karakter eğitimi konusundaki program
çalışmalarını koordine etmekten sorumlu olan bir kişi atamalarıdır. Bu
koordinatör, bölgenin değerlerini yansıtan bir görüş oluşturmaları konusunda
okul müdürlerine ve öğretmenlere yardım etmekle görevlendirilmiştir. Bu eğilim,
sınıf öğretmenlerinin gençliğin karakter gelişimini düzenli olarak ele almaları
beklentisinin kanıtıdır. Sınıf öğretmenlerinin sistematik olarak ve bilerek
eyaletin zorunlu kıldığı standartlar müfredatının öğretimiyle birlikte karakter
eğitimini de sunmaları beklenmektedir. Böylece bu makalede ifade edilen süreç,
standartlara dayalı müfredat ile karakter eğitimini aynı anda sunmada oldukça
önemlidir.
Karakter Eğitimini Akademik Standartlarla
Birlikte Gerçekleştirme
Karakter eğitimini standartlara
dayalı eğitimle bütünleştirmek için eğitim planlaması sürecine daha ayrıntılı bakmalıyız.
Bir standardı yalnızca bilişsel vurgusundan dolayı incelemek yerine bakışımızı
duyuşsal alanı da öğretme fırsatı sunan standardı incelemeye doğru
genişletmeliyiz.
Bu süreci göstermek için New York
eyaletinin İngilizce ve dil dersi standardını (orta düzeydeki) kullanacağım.
Standart şöyledir: “Öğrenciler, başkalarıyla iletişimi geliştirmek için sözlü
ve sözlü olmayan becerileri kullanırlar”. Öğretmenin, bilişsel alanın
uygulaması düzeyinde öğrencilerin başarı göstermeleri beklenen alanda (bilişsel
alan) öğretim yapacağı açıktır. Bu standardın bilişsel yönünün başarıldığını
kanıtlamak için bir öğrencinin iletişim durumlarında sözel ve sözel olmayan
becerileri göstermesi gerekecektir.
Şimdi bakış açımızı genişletelim ve
bu aynı standardın karakter eğitimi konusunda duyuşsal beceri öğretiminde
sunduğu fırsatları inceleyelim. Standardı ifade ederken bir öğretmen, çatışma
çözme ile ilgili öğretimi kolaylıkla başkalarına saygı, kişiler arası
becerilerin geliştirilmesi, işbirliği ve diğer değer ve bilişsel becerilerle
birleştirebilir. Bu duyuşsal beceriler sınıfın üyeleri arasındaki gerçek
iletişimle gösterilebilir.
Maryland eyaletinin 3. sınıf Sosyal
Bilimler dersi standardına bakalım: “Öğrenciler karar alma durum ve süreçlerini
tanımlarlar” (Maryland Eğitim Bölümü). Bilişsel öğretim için öğretmen,
öğrencilere karar alma durumlarını ve bu süreçte uygulama aşamalarını tanımlama
öğretimine odaklanabilir. Duyuşsal alandaki öğretim için ise öğrencilerin
çeşitli durumlarda etkili kararlar almalarını destekleyecek karakter
nitelikleri ve değerlerini dikkate almalıdır.
Aynı şekilde matematik ve fen gibi
alanlarda da karakter gelişimini öğretmek mümkündür. Her bir standartta
bilişsel öğretim ve uygun duyuşsal öğretimi belirlemek için aynı öğretim
planlaması süreci uygulanmalıdır. Bu süreci ileri matematik öğretiminde
göstermek için Virginya eyaletinin şu standardına bakalım: “Öğrenci,
problemleri çözmek için integrasyonu (tümleştirme) kullanır. Bu, kutup
eğrileriyle sınırlandırılmış alanları, Hooke Kanununu ve uygun olmayan
integralleri kapsar”. (Virginya Eğitim Bölümü)
Bu matematik standardı, belli
parametreler içeren problemlere çözümler bulmak için integrasyon (tümleştirme)
ilkelerinin uygulanmasını gerektirir. Karakter gelişimi ve akademik içerikle
birlikte sunulabilecek duyuşsal öğretim açısından azmin/sabrın, sınıftaki
öğretim süresince vurgulanması gereken bir karakter niteliği olduğu açıktır. Böylece
ileri matematikte Virginya eyaletinin bu standardını uygulamak için öğretmen,
standartların bilişsel gerekliliklerini ifade edebilir ve başa çıkması zor
görevlerle karşı karşıya kaldıklarında öğrencilerin sabır göstermelerine vurgu
yapabilirler.
Başka bir örnek, Teksas eyaletinin
7. sınıf fen dersindeki şu standarttır: “Ekosistemleri tanımlar, örnekler verir
ve bir ekosistem içinde karşılıklı bağımlı olan canlı ve cansız faktörleri
sıralar.” Bir fen öğretmeni, ekosistemleri öğreterek ve canlı ve cansız
faktörleri açıklayarak bu standardın gerçekleşmesini sağlayabilir. Bu, insanlar
arasındaki karşılıklı bağımlılık, işbirliği ve ilişkiler gibi karakter eğitimi
konularında atılacak küçük bir adımdır. Bu standardın öğretimine odaklanan
karakter eğitimi, karşılıklı bağımlılık, işbirliği ve ortakyaşamla ilgili
ilişkileri vurgulayan bir sınıf etkinliği olarak işbirlikçi öğrenmeyi kapsar.
Bu çalışmada incelenen ve tartışılan
standartların bir derlemesi Tablo 1’de verilmiştir. Bu tabloda bilişsel ve
duyuşsal alanların öğretimi eyalet standartlarıyla birlikte ayrı ayrı
gösterilmiştir.
Karakter Eğitimi Standartları
İngilizce/dil, sosyal bilimler,
matematik ve fen gibi temel alanlardaki eyalet standartlarının yanı sıra birçok
eyalet, karakter gelişiminin başka yönlerine odaklanan standartlar zorunlu
kılmışlardır. Bir New York Eyaleti standardı (kariyer gelişimi/mesleki
çalışmalar –ilkokul düzeyi) şöyledir: “Öğrenciler birey ve genelde toplum için
çalışmanın değerini bilirler”. Bu standardın doğrudan çalışmanın değerinin
öğretimine, dolayısıyla duyuşsal alana odaklandığı açıktır. Bu standardı
uygulamak için öğretmen, çalışmanın doğası ve biçimleri hakkında bilişsel
öğretimle başlayabilir, ondan sonra çalışmanın değerini öğrencilere anlatarak
derse devam edebilir. Çalışma hakkında bilişsel ve duyuşsal alanın planlı
öğretiminin ardından sınıf öğretmeni, öğrenci davranışını gözleme ve bir
kontrol listesi üzerinde ölçütleri işaretleme gibi performansa dayalı
değerlendirme stratejileri kullanarak öğrencilerin çalışmanın değerini anlayıp
anlamadıklarını görmelidir.
Kentucky, “Pratik yaşam” kategorisi
altında özel olarak karakter gelişiminin çeşitli yönlerine odaklanan
standartlar getiren bir başka eyalettir. Kentucky’deki karakter eğitimi
standartlarına bir örnek olarak şu standart verilebilir: “Çatışma çözme
stratejileri (örneğin akranların arabuluculuğu, yüzleşmeden kaçınma) ve
çatışmanın nedenlerinin incelenmesi (şiddet, taciz, para problemleri, sağlık
problemleri, baskıcı çevre ve ırkçılık gibi), ailelerde, okullarda ve
toplumlarda barışçı sonuçlar doğurabilir.” Bu standart, özel olarak karakter
gelişimiyle ilgili çatışma çözme, çatışmanın nedenleri ve barışçıl ortamlar
arama öğretimine odaklanmıştır.
Utah, İngilizce ve dil’de karakter
eğitimi standartlarını temel akademik standartlarla bütünleştiren üçüncü bir
model sunmaktadır: Bir standart örneği: “bireysel kararların başkalarınca niçin
kabul edildiğini veya edilmediğini açıklar”. İngilizce ve dil standartları
arasında sınıflandırılmış bu standardın merkezi açık olarak karakter
gelişimidir. Bir öğretmen, bu standardın öğretiminde, öğrencilerin başkalarıyla
olumlu ilişkiler geliştirmelerine yardım etmeyi amaçlayabilir ve insanların
konuları nasıl farklı şekillerde algıladıkları konusunda duyarlılıklarını
geliştirebilir. Seçmeli yanıtlardan oluşan bir test, böyle bir standardın
başarısını değerlendirmede uygun bir yol olmayabilir. Öğrencilerin karar almayı
etkileyen faktörleri nasıl algıladıkları konusunda sözlü veya yazılı
açıklamalarda bulundukları performansa dayalı bir değerlendirme tekniği daha
uygun olabilir.
Tablo 1: Öğretim
Standartları Müfredatı ve Karakter Gelişimi
Eyalet Standardı
|
Temel Akademik Müfredat (Bilişsel
Öğretim)
|
Karakter Eğitimi (Duyuşsal Öğretim)
|
New
York İngilizce ve Dil, Orta Düzey:
“Öğrenciler,
başkalarıyla iletişimlerini geliştirmek için sözel ve sözel olmayan
becerileri kullanırlar.”
|
·
Sözel ve sözel
olmayan beceriler
·
Başkalarıyla
etkili iletişim kurmayı gösterme
|
·
Çatışma çözme
·
Başkalarına
saygı
·
Kişilerarası
ilişkiler
·
İşbirliği
|
Maryland,
Sosyal Bilimler, 3. sınıf:
“Öğrenci
karar alma durum ve süreçlerini tanımlar”
|
·
Karar alma
durumlarını tanımlama
·
Karar almadaki
aşamaları uygulama
|
·
Karar almayı
etkileyen değerler (maliyetler, kaynakların varlığı, uzun dönemli fayda,
başkaları üzerindeki etki)
|
Virginya
İleri Düzey Matematik:
“Öğrenci,
problemleri çözmek için integrasyonu (tümleştirme) kullanır. Bu, kutup
eğrileriyle sınırlandırılmış alanları, Hooke Kanununu ve uygun olmayan
integralleri kapsar”.
|
·
Programları
çözmek için integrasyonu uygulama
·
Kutup eğrileri
·
Bir yolun
uzunluğu
·
Çalışma
·
Uygun olmayan
integraller
|
·
Sabır
·
Çalışan
kalitesi
·
Kesinlik
|
Teksas
Fen, 7. sınıf:
“Ekosistemleri
tanımlar, örnekler verir ve bir ekosistem içinde karşılıklı bağımlı olan
canlı ve cansız faktörleri sıralar.”
|
·
Bir ekosistemdeki
karşılıklı bağımlılık
·
Canlı ve cansız
faktörler
|
·
Karşılıklı
bağımlılık
·
İşbirliği
·
İnsanlar
arasındaki ilişkiler
|
New
York, Kariyer Geliştirme/Meslek Çalışmaları, İlkokul Düzeyi:
“Öğrenciler
birey ve genelde toplum için çalışmanın değerini bilirler”.
|
·
Çalışmanın
doğası
·
Çalışma türleri
·
İş yapmaya
hazırlık
·
Toplumda
çalışmanın rolleri
|
·
Çalışmanın
değeri
·
Sorumlulukları
gerçekleştirme
|
Kentucky
Pratik Yaşam:
“Çatışma
çözme stratejileri (örneğin akranların arabuluculuğu, yüzleşmeden kaçınma) ve
çatışmanın nedenlerinin incelenmesi (şiddet, taciz, para problemleri, sağlık
problemleri, baskıcı çevre ve ırkçılık gibi), ailelerde, okullarda ve
toplumlarda barışçı sonuçlar doğurabilir.”
|
·
Çatışmanın
doğası
·
Çatışma çözme
stratejileri
·
Çatışmayı
inceleme aşamaları
·
Çatışmanın
nedenleri
|
·
Sosyal beceri
geliştirme
·
Başkalarına
saygı
·
Açık fikirlilik
·
İnsan
ilişkileri
·
Olumlu
ilişkilerin değeri
|
Utah
İngilizce/Dil:
“bireysel
kararların başkalarınca niçin kabul edildiğini veya edilmediğini açıklar”.
|
·
Karar alma
sürecindeki aşamaları
·
Karar almada
mantık
|
·
Başkalarıyla
olumlu ilişkiler kurma
·
Başkalarının
algılarının nasıl farklı olduğunu fark etme
·
Başkalarının
algılarına karşı duyarlılık
|
Eyalet Standartları ile Karakter Eğitimini
Birleştirme
Karakter eğitimi ile standartlara
dayalı öğretimi etkili olarak birleştirmeyi desteklemek için hizmet içi eğitim
ve öğretmenlere bu birleştirme için zaman tanımak gerekir. Öncelikle okul
liderleri sınıfta karakter eğitimi olarak neyin öğretileceği konusunda tam bir
anlayış oluşturmaları için öğretmen uyum planları düzenlemelidir. Ondan sonra
karakter eğitimi için planlanan üniteler ile zorunlu kılınan temel müfredat
standartlarının bütünleştirilmesi konusunda öğretmenlere profesyonel destek
sağlanmalıdır. Sonuç olarak öğretmenlere karakter eğitimi ile standartları
bütünleştiren yüksek kalitede ünite ve ders planları hazırlamaları için zaman
tanınmalıdır.
Birçok okul bölgesinde öğretimin
kalitesinin ve öğrenci öğrenmesinin temelini baltalayan iki faktör vardır: (1) yetersiz
hizmet içi eğitim (Reeves 2009) ve (2) yüksek kalitede öğretimin hazırlanması
için yeteri kadar işbirlikçi planlama zamanının olmayışı (Darling-Hammond and
Richardson 2009; DuFour ve Marzano 2009). Ülke çapında sayısız k12 öğretmeniyle
yaptığım görüşmelerde ünite planlarının sınıftaki müfredatın uygulanmasından
önce geliştirilip geliştirilmediği hakkında birçok soru aldım. Değişmez
biçimde, birçok öğretmen, ünite planı hazırlama ile ilgili yeterli eğitimi
almadıkları için ünite planları geliştirmediklerini ve böyle işbirlikçi bir planlamayı
tamamlamak için yeterli zamanlarının olmadığını itiraf etmişlerdir.
Okul liderleri, temel personel
eğitimleri sunmalı ve karakter eğitimi ile standartlara dayalı müfredatı
bütünleştirmeleri için öğretmenlere planlama zamanı tanımalıdır. Öğretmenlerin,
karakter eğitimi ile standartların günlük olarak bütünleştirilmesini içeren
üniteler ve dersler planlamaları için zamana ihtiyaçları vardır. Bu stratejik
bütünleştirme, ünitenin amaçları ve dersin hedefleriyle, standartlara ve
karakter eğitimine odaklanan içerikle, öğretim teknikleriyle, öğrencilerin
öğrenmesiyle, performansa dayalı öğrenci değerlendirmeleriyle ve kapsamlı sınıf
yönetimiyle görülebilir.
Kaynaklar
Borba, M. 2001. Building
moral intelligence: The seven essential virtues that teach kids to do the right
thing. San Francisco: Jossey-Bass.
Character
Education Partnership. 2008. http://www.character.org/
(accessed June 3, 2002).
Covey, S. R.
1989. The seven habits of highly effective people. New York: Simon &
Schuster.
Darling-Hammond,
L., and N. Richardson. 2009. Teacher learning: What matters? Educational
Leadership 66 (5): 46–53.
DuFour, R., and
R. Marzano. 2009. High-leverage strategies for principal leadership. Education
Leadership 66 (5): 62–68.
Goleman, D.
1995. Emotional intelligence: Why it can matter more than IQ. New York:
Bantam.
Josephson
Institute of Ethics. 2008. 2008 report card: The ethics of American youth.
Marina del Rey: Josephson Institute of Ethics.
Kentucky
Department of Education. n.d. Kentucky standards. http://
www.education.ky.gov/KDE/Instructional+Resources/Curriculum
+Documents+and+Resources/Core+Content+for+Assessment/ Core+Content+for+Assessment+4.1/ (accessed June 5, 2002 and October
1, 2006).
Maryland Department
of Education. n.d. Maryland content standards. http://www.msde.state.md.us/(accessed
February 24, 2002).
More adults are
on parole, probation or in prison. 2002. Miami Herald, August 26, 2002, 7A.
New York
Department of Education. n.d. New York State learning standards. http://www.emsc.nysed.gov/cte/cdlearn/documents/
CDOS-Elem-Career and Universal.pdf (accessed June 6, 2002 and December 2009).
Pew Center on
the States. 2009. One in 31: The long reach of American corrections.
http://www.pewcenteronthestates.org/topic category.aspx?category=528 (accessed
October 31, 2009).
Reeves, D. B.
2009. Leading change in your school: How to conquer myths, build commitment,
and get results. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum
Development.
Texas Department
of Education. n.d. Texas essential knowledge and skills (TEKS) in public
schools. http://www.tea.state.tx.us/teks/(accessed October 8, 1999).
Utah Department
of Education. n.d. Utah core standards. http://www.uen.org/core/(accessed
October 8, 1999).
Virginia
Department of Education. n.d. Virginia standards of learning. http://www.pen.k12.va.us/VDOE/Superintendent/Sols/home.shtml
(accessed September 15, 1999).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder